خودروی سازمانی پلیس در کشورهای مختلف، از چه مدل‌ها و برندهایی تشکیل شده است؟ پاسخ به این پرسش، ممکن است به چند عامل بستگی داشته باشد: از بودجه پلیس گرفته، تا نوع ماموریتی که پلیس مد نظر دارد.

نیروهای پلیس بزرگراه در کشورهای مختلف، معمولا سریع‌ترین خودروها را به کار می‌گیرند. نیروهای عملیاتی در درون شهرها، معمولا خودروهای مستحکم‌تر را ترجیح می‌دهند و نیروهای ویژه هم خودروهایی را با بالاترین سطح امنیت و استحکام مورد استفاده قرار می‌دهند.

برخی کشورها (همچون امارات متحده عربی) هم هستند که علاوه بر همه این‌ها، به جذابیت‌های خودروهای پلیس از منظر گردشگری هم توجه می‌کنند. از طرفی، در کشورهایی مانند آلمان (یا تا حدی هم آمریکا) تاکید بر این است که خودروی پلیس، تولید خود این کشورها باشد.

اما در ایران نیروی انتظامی در ایران در اوایل دهه ۱۳۷۰ خورشیدی، از ترکیب نهادهایی مانند «ژاندارمری» و «شهربانی» شکل گرفت. تقریبا از همان زمان هم بود که بر اساس نیازهای عملیاتی این نهاد جدید، ناوگان خودرویی آن تغییر کرد.

تا اواسط دهه ۱۳۷۰ خورشیدی، بهترین خودروهای نیروی انتظامی در ایران، مدل‌های «تویوتا کریسیدا» بودند. تا پیش از آن، مدل‌های قدیمی «بنز» در «شهربانی» (یکی از اسلاف نیروی انتظامی امروز) به کار گرفته می‌شدند.

در اوایل دهه ۱۳۸۰ خورشیدی و زمانی که «محمدباقر قالیباف» فرمانده نیروی انتظامی ایران بود، بنزهای «الگانس» وارد ناوگان خودرویی نیروی انتظامی شدند. ایران از دوره «پهلوی» سهامدار شرکت «مرسدس بنز» در آلمان بود و آن‌طور که گفته می‌شد، در اوایل دهه ۱۳۸۰ با استفاده از همین امتیاز، واردات و الحاق چند هزار دستگاه بنز به ناوگان خودرویی ناجا کلید خورد.

اما از چند سال پیش، ناگهان تغییری دوباره در نوع و مدل خودروها در ناوگان خودروی نیروی انتظامی در ایران کلید خورد. در ابتدا، حدود دو هزار دستگاه خودروی «مگان» که برای امور تشریفات سیاسی مورد استفاده قرار می‌گرفتند، به ناوگان نیروی انتظامی پیوستند.

کمی بعد، پلیس راهنمایی و رانندگی استفاده از «پژو ۲۰۶» و حتی «سراتو» را کلید زد و به این ترتیب، تنوع خودرویی در پلیس ایران افزایش پیدا کرد. (این تقریبا همان الگویی است که پلیس در کشورهایی مانند «آلمان» یا «ایتالیا» دنبال می‌کند و بر اساس نوع نیاز، خودروهای مختلف را به کار می‌گیرد.)

کمی بعد اما این موضوع به میان آمد که چرا به جای خودروهای خارجی، از خودروهای تولید داخلی در نیروی انتظامی استفاده نمی‌شود. ورود خودروهای ایرانی به ناوگان خودرویی ناجا از آن پس افزایش پیدا کرد و اکنون، خودروی «سمند» بخش عمده‌ای از ناوگان اداری نیروی انتظامی را در شهرهای مختلف ایران، تشکیل می‌دهد.

خودروهای تولید ایران اما به عنوان خودروی سازمانی پلیس، از کشورهای دیگری هم سر در آورده‌اند. در زمان ریاست‌جمهوری «محمود احمدی‌نژاد» (یعنی زمانی که دولت آن‌قدر درآمد نفتی داشت که دست و پایش را گم کرده بود)، ایران قصد داشت خودروهای ایرانی را به بازار «سنگال»، کشوری در غرب قاره آفریقا که یکی از فقیرترین کشورهای جهان محسوب می‌شود راهی کند.

ایران تعدادی «دنا» را به «سنگال» صادر کرده و این کشور از این خودروها به عنوان خودروی پلیس استفاده می‌کند با این همه، پس از آنکه ایران نزدیک به ۱۰۰ میلیون دلار (با احتساب دلار ۳۰ هزار تومانی، حدود ۳ هزار میلیارد تومان امروز) برای احداث خط تولید خودرو در این کشور سرمایه‌گذاری کرد، کاشف به عمل آمد که «سنگال»، زیرساخت‌های کافی را برای تامین برق جهت فعالیت کارخانه خودروسازی، ندارد.

سرمایه‌گذاری ۱۰۰ میلیون دلاری ایران هنوز هم در «سنگال» به بازدهی نرسیده، اما خودروهای ایرانی در نهایت به خیابان‌های «سنگال» رسیدند. بر این اساس، چندهزار دستگاه «دنا» به صورت آماده به «سنگال» صادر شده و این خودروها، اکنون به عنوان خودروهای پلیس، در «داکار»، پایتخت این کشور فعالیت می‌کنند.